دختری تنها
شماره اش پیدا کردم بهش چند تایی پیام دادم اما من 17 ساله
نظرات شما عزیزان:
ام بود هنوز خوب وبد زیاد تشخیص نمیدادم
ساده ساده بهش گفتم دوستش دارم عاشقشم. اونم از اون روز به بعد دیگه جواب پیامم نداد.
اما من عاشقش بودمم
از ته قلبم.. عشقمم هوس نبود/ عشق واقعی بود...
تا اینکه هرچی کردم محلم نداد تو دانشگاه. تو گوشی. هیچی.
یک بار بهش زنگیدم. بهم گفت بچه شهرستانی اگر میخوای
به یکی شمارت بدم تا دوستت بشه. منم گوشی قطع کردم.چون حرفش خیلی ناراحتم کرد.
من عاشقش بودم واون نه. عشق یک طرفه بود.
به یکی دوستام راز دلم گفتم . اونم به قول خودش سعی میکرد کمکم کنه. اما نکرد..
بدتر شد. اونم بهش گفته بود که خبر داره
من بهش گفتم عاشقشم...
ناراحتم کرد چون قرار بود بین خودمون باشه. اما یک چیز دیگه شد همه چیز عوض شد.
اون پسره خبر دار شده. بود.اخه بدش میومد که خبر دار بشه کسی.
چند هفته گذشت. طاقت نیاوردم به یکی از دوستام گفتم.
اون شروع کرد نقشه که این کار بکن. اون کار بکن. فلانی باهاش دوست این حرف بزن..
من ساده ام گوش دادم
فک میکردم کمکم میکنه اما کمک نکرد هیچ بدتر هم شد.
من ساده ام گوش دادم. تا اینکه یک روز تصمیم گرفتم خودم بکشم. من عاشقش بودم .
. کاری به سرم اورده بود که از همه بچه های دانشگاه متنفر شم. حرف که من میزدم الکی عوض میکرد.
حرف اونام پیش من میاورد..خلاصه زندگیم بهم ریخت
یک روز همه چی به اسم من به خاطر اینکه عاشق بودم تو دانشگاه پخش شد..
خلاصه ابروم بردن... اما من برام مهم نبود
دوستش داشتم. هنوزم دارم. اما هیچ وقت بهش نرسیدم ونمیرسم ... ... !!
از من به شما نصیحت
هیچ وقت طرف یک پسر نرید چون اگر بفهمه دوستش دارید تنهاتون میزاره. ومیره..
هیچ وقت غرور دخترانه خودتون به خاطر یک پسر له نکنید. چون ارزشش نداره
حالا من ماندم. وقلب شکسته و بالشتی که هرشب پر از اشک میشه.
شما سراغ دوست داشتن کسی نرید بزارید اونا بیان سراغتون